Op dinsdag 21 november vertrok ik voor een heerlijke vakantie naar São Miguel. São Miguel is het grootste eiland van de Azoren. Het wordt ook het “Groene eiland” genoemd. En daar is niets aan gelogen. Zelfs in november is het eiland nog prachtig groen. Dit prachtige eiland heeft oneindig mooie natuur, geweldige panoramische vergezichten en supermooie kratermeren. Het is niet heel groot. De lengte van het eiland is ongeveer 64 km en het breedste deel is ongeveer 16 km. Dus dat maakt dat ik overal heen kon gaan op het eland in de week dat ik er zat.
Op 21 november ging de vlucht eerst naar Lissabon, waar ik een overstap had. Daarna vloog ik door naar Ponta Delgada. Ponta Delgada is de hoofdstad van het eiland en is dus ook het vliegveld gesitueerd.
Ik kwam in de avond aan en daar stond een vriendelijke man mij op te wachten om naar het hotel te brengen. Onderweg naar het hotel kon ik jammer genoeg niet zo veel zien van de route en de omgeving, omdat het donker was. Maar dat zou de volgende dagen wel goed komen.
Aangekomen bij het schitterende hotel, kon ik via de receptie meteen door naar mijn kamer. Het was een vermoeiende reisdag. Snel opfrissen, wat eten en gaan slapen.
Op woensdag toen ik de gordijnen opendeed zag ik een fantastisch uitzicht over de Atlantische oceaan. Het was redelijk bewolkt, maar dat maakte het uitzicht niet minder mooi.
Tijdens het ontbijt werd het zonniger. Zou het dan toch nog een mooie dag gaan worden?
Ik moest even wachten tot lunchtijd, want dan zou de huurauto afgeleverd worden. In die tussentijd, ben ik door de mooie tuin van het hotel gaan wandelen, met mijn camera in de aanslag. Er zaten veel huismussen en grote gele kwikstaarten in de tuin.
De auto werd afgeleverd en ik nam een leuke Toyota Aygo X in ontvangst. Ik kon het eiland gaan verkennen.
Als eerste wilde ik aan de oostkant gaan kijken. Daar is een botanische tuin en daar worden ook redelijk wat vogels gezien. De route naar die tuin is geweldig, allemaal kronkelweggetjes. En alles evengroen.
De botanische tuin is niet zo groot, dus ik was er snel doorheen. Dan maar in de buurt kijken wat er nog meer te zien is. Ik ben een pad gaan volgen, klimmend het bos in. Door de gevallen regen, was het erg modderig en moest ik goed uitkijken. Daar zag ik mijn eerste Azorenvink. Er leuk. Dit is een ondersoort van de “gewone” vink. Lijkt er ook heel veel op. Hij heeft echter een olijfgroene mantel ipv een oranje/bruine, die de “gewone” heeft. Deze komt dan ook alleen op de Azoren voor en is dus, zoals dat heet, een endemische soort.
Via een kustroute ben ik weer richting het hotel gereden en stopte nog even bij 1 van de uitkijkpunten die ik tegen kwam. Daar werd ik toegezongen door de vele kanaries die daar in de bomen zaten. Geweldig.
Toen ik donderdag de gordijnen opendeed scheen de zon en het beloofde een fantastisch mooie dag te worden. Vandaag wilde ik naar wat het mooiste uitkijkpunt van São Miguel wordt genoemd, Lagoa das Sete Cidades. Ook nu had ik weer een geweldige route. Was het eiland gisteren nog gehuld in mist en bewolking, waardoor het leek op het land van Mordor, uit Lord of the rings. Vandaag zag het er prachtig feeëriek uit. Overal zag ik hortensias die nog steeds of alweer in bloei stonden.
Bij het uitkijkpunt was ik duidelijk niet de enige. Je kon daar Lagoa das Sete Cidades bestaande uit 2 meren, Lagoa Verde(het groene meer) en Lagoa Azul(het blauwe meer) heel mooi zien. Ik snap wel waarom dit het mooiste uitkijkpunt wordt genoemd.
In deze omgeving zijn nog meer uitkijkpunten om deze 2 meren te bewonderen, dus ik ging naar een ander punt.
Ik moest een stukje rijden en ook nog een stuk door een geweldig bos lopen. Het was daar ook weer verschrikkelijk mooi. Veel vogels, waaronder de Azorenvink, goudhaantje, merels en grote gele kwikstaarten. Aangekomen bij het uitkijkpunt, heb ik hier ook weer een adembenemend uitzicht gezien. Echt super.
Er vlogen daar een paar meeuwen rond. Dat waren Atlantische geelpootmeeuwen. Heel gaaf.
Daarna ben ik via een heel oud aquaduct, wat prachtig was begroeid met verschillende soorten mos en varens, naar de 2 meren gereden.
Ik val in herhaling, maar wat is het daar mooi.
Via een fantastische route langs de west- en noordkust van het eiland ben ik weer richting het hotel gereden. Bij verschillende uitkijkpunten even gestopt om ook hier even te genieten.
Vrijdag nam ik een route met veel haarspeldbochten de bergen in. Het zou hier ook geweldig zijn om op de motor te rijden.
Bij nog uitkijkpunt, moest ik natuurlijk even stoppen. Geweldig om te zien dat hoe hoger ik kom er meer bewolking is. Ik kan zien dat het beneden aan de kust prachtig zonnig is.
Op de kaart had ik een leuk punt gevonden en ging daar naartoe op weg.
Via een bijzondere route, een smalle kronkelweg zo breed als de auto, kwam ik aan in een prachtige vallei. Er komen hier 2 snelstromende riviertjes samen. Wat een rust, buiten het gekletter van het water, en geweldige natuurschoon.
Terwijl ik weer via die kronkelweg terug rijd, hoop ik geen tegenliggers tegen te komen.
Het volgende punt waar ik naar toe wilde was een plek waar een waterval te zien was. Daar aangekomen bleek er niet 1, maar 3 watervallen te zijn. Geweldig, wat een prachtige plek. Het water klettert met veel geweld naar beneden en met al dat groen er omheen, leek het wel alsof ik in het regenwoud liep.
Het was weer heerlijk genieten.
Vlakbij de watervallen is het plaatsje Furnas. Deze staat bekend om de zwavelbronnen. Daar ben ik gaan kijken. Hoe dichter ik bij het plaatsje kwam, hoe meer het naar rotte eieren, de geur van zwavel, rook. Op een klein stuk in dit plaatsje komt hete zwavel met water omhoog borrelen. Het is een prachtig gezicht, maar stinkt behoorlijk. Ik was ook hier niet de enige die dit fenomeen wilde zien. Het was best druk.
Terug bij de auto zag ik dat hier in de buurt nog een waterval moest zijn. Via Google maps, reed ik daar naar toe. Ik vond het wel vreemd dat ik zo veel ging klimmen, maar ach ik zou het wel zien.
De auto geparkeerd en via een mooi pad, wat weer wat daalde liep ik richting, waar de waterval zou moeten zijn. Om mij heen hoorde ik veel kanaries en de Sint Helenafazantjes lieten zich goed zien.
Uiteindelijk hoorde ik een waterval en ben die kant opgelopen. Nu begreep ik waarom ik met de auto zo moest klimmen, ik stond op de top van de waterval. Mensen die mij goed kennen, weten dat ik het niet op hoogtes heb, dus snel een foto gemaakt en weer terug naar de auto.
Nu wilde ik toch wel de onderkant van de waterval zien, dus even zoeken waar ik dan moest zijn. Ik kwam uit bij een natuurpark. Ook hier kwam zwavel uit de grond, ’s avond in het hotel werd mij verteld dat verschillende koks de warmte en de zwavel gebruiken om een plaatselijk gerecht te bereiden. Daar zijn speciale punten voor gemaakt daar in dat park.
Maar daar kwam ik niet voor. Ik wilde de waterval zien. Om het deel te betreden waar de waterval te zien was, moest je entree betalen. Maar dan kwam je in een prachtig stukje natuur.
Ze hadden daar 6 verschillende routes aangelegd, via houten trappen en bruggen. Op deze manier kon je de waterval van verschillende hoogtes bekijken. Dit bleek overigens één van de hoogste watervallen van São Miguel te zijn, met een hoogte van zo’n 400 meter. Best indrukwekkend.
Zaterdag was ik wat snotterig toen ik op stond en het weer was niet al te best. Maar dat ging mij niet tegenhouden om vandaag Ponta Delgada te bezoeken. Dit is een prachtige oude stad en lijkt me erg mooi.
De auto had ik al snel geparkeerd in een parkeergarage. Daarvandaan was het niet ver lopen naar het oude centrum. De zon brak door en het werd toch nog een mooie dag.
Beetje gestruind door de stad en een prachtige kerk bezocht. Vind ik altijd wel erg leuk om te doen. Daarvandaan nog meer rondgezworven en uitgekomen bij een botanische tuin. Een prachtige groene oase in deze grote stad. Er was daar veel rust en er staan hele mooie planten en bomen, waaronder een ontzettend grote boom. Dat is een Moreton Bay Fig. Deze komt uit Australië. Het zag er allemaal super uit. Daarna weer richting het centrum gelopen en daar was een kerstmarkt. Grappig om te zien. Het was 20 graden en iedereen liep in zomerkleding.
Het was een leuke dag in een prachtige stad.
Terug bij het hotel even heerlijk ontspannen. Met de verrekijker de oceaan afgezocht of ik misschien nog leuke dingen zou zien. En plots zag ik een aantal grote donkers vogels met een lichte buik vliegen, laag over zee vliegen. Met mijn camera, geprobeerd ze te fotograferen en ik kon ze identificeren als Kuhls pijlstormvogels. Heel gaaf. Super waarneming.
De zondag was het erg slecht weer, toen ik de gordijnen open deed. De oceaan was onstuimig, dus ik heb toen het droog was een pad vanaf het hotel naar de rotsen bij de oceaan gevolgd. Geweldig om te zien hoe de golven meet veel geweld op de rotsen beuken.
Weer terug omhoog en iets verderop gelopen. Daar zou een strandje moeten zijn, maar door de beukende golven was het strandje niet zichtbaar. Het was hier ook weer genieten.
Weer terug bij het hotel mijn foto’s overgezet en een paar zitten bewerken. Ook alvast een begin gemaakt met het inpakken van mijn tas.
Maandag was mijn laatste dag op Sao Miguel. De dag begon mistig, maar de zon deed haar best om door te breken. Wat haar uiteindelijk ook lukt.
De auto werd opgehaald en ik ben gaan struinen in de tuin. Daar kwam ik hele leuke dingen tegen, zoals een Agave die zeer in trek was bij de bijen. Heel veel hagedissen op de muur, wat Madeirahagedissen bleken te zijn. Prachtige dieren en ze zijn vliegensvlug.
Mijn laatste dag heb ik afgesloten bij een loungebar naast het hotel met een prachtig uitzicht en een heerlijk biertje. Toen de zon onder begon te gaan, ben ik de zonsondergang gaan fotograferen. Mijn laatste zonsondergang daar.
De dinsdag moest ik vroeg opstaan, want ik werd ook vroeg opgehaald. Wanneer ik klaar zit in de lobby en wacht op het transport, geniet ik nog even van een prachtige zonsopkomst.
Het vervoer naar het vliegveld ging soepel en ik was ruim op tijd. Ik kon rustig genieten van het ingepakte ontbijt wat ik had meegekregen van het hotel.
Naar niet al te lang wachten mocht ik inchecken en het vliegveld is niet zo groot, dus ik was ook snel bij de gate. Het boarden ging ook vrij vlot en we waren snel in de lucht. We vlogen weer via Lissabon waar ik een paar uur moest doorbrengen. Dat lukte aardig en de vlucht naar Amsterdam verliep ook goed.
Op Schiphol de trein gepakt en na een hele lange reisdag kwam ik moe thuis aan.
Wat een super gave vakantie. São Miguel is een echte aanrader.
