Gisteren mochten Henk en ik weer voor Staatsbosbeheer een excursie geven bij Vogelplas Starrevaart.
Verzamelen deden we bij de werkschuur van Staatsbosbeheer. Ik kwam daar aan en er werd al druk gezongen door een aantal vogels, dat beloofde wat voor de excursie. De zon scheen, wat natuurlijk erg prettig is tijdens een excursie.
Echter toen de deelnemers arriveerden begon het te regenen en de vogels hielden op met zingen.
Ik begon mijn verhaal en het stopte met regenen, dat was natuurlijk wel erg fijn. Daardoor begonnen de vogels ook weer te zingen.
We werden meteen begroet door een paar rietzangers. Een ieder heeft ze goed kunnen horen. Aangezien de werkschuur van Staatsbosbeheer dicht bij het bos van het Leidschendammerhout ligt, gingen we al snel het bos in, waar natuurlijk weer ander soort vogels te vinden zijn. Een roodborstje verwelkomd ons in het bos en verderop zong de zwartkop. Veel mensen kende die niet dus daar hebben we even goed naar staan luisteren. Iemand zei dat het leek op een merel, maar dan wel een op hol geslagen merel. Die vond ik heel goed gevonden. Uiteraard ontbrak de tjiftjaf ook niet.
Bij het “tjak” van de grote bonte specht bleven we staan en zochten de bomen af om te kijken of we hem konden zien. En ja, daar hoog in één van de bomen zat hij. Iedereen kon hem goed bewonderen.
Bij het verlaten van het bos zaten een merel en een zwartkop te zingen. Kon ik mooi het verschil laten horen tussen die 2 vogels.
We gingen weer verder langs het riet. Uit het riet kwam de zang van de kleine karekiet, ook voor veel mensen een vogel die ze niet kenden. En wat helemaal gaaf was, was dat er iets verderop een rietzanger zat te zingen. Dus ook hier meteen de verschillen kunnen laten horen. Uit het riet kwam ook nog de zang van de rietgors.
Over ons hoofd vlogen de huis- en boerenzwaluwen, maar toen ik de gierzwaluwen zag, sprong ik pas echt een gat in de lucht. Dit waren voor mij de eerste voor dit jaar. Zo gaaf.
Kon ik meteen mijn enthousiasme delen met de deelnemers. En natuurlijk meteen wat over deze vogels vertellen.
Boven het water vlogen de kokmeeuwen en visdiefjes rond. Die konden we nog beter bekijken vanuit de vogelkijkhut. Op het schelpeneilandje, wat we vanuit de hut goed konden bekijken, zaten de kokmeeuwen te broeden en ook een enkele visdief.
Helaas konden we daar niet al te lang blijven, dus gingen we weer verder.
Het pad liep ook hier weer langs het riet, waar veel rietzangers zaten te zingen en hier en daar een enkele kleine karekiet. De rietgorzen vlogen laag over het riet en probeerden op de door de wind wiegende rietpluimen te gaan zitten.
Bij een paar bomen hoorden we nog een fitis en een vink.
Tegen het einde van de excursie werden we nog getrakteerd op een blauwborst.
Het was een fantastische wandeling, met veel mooie waarnemingen.
Iedereen had er van genoten.
