Den kwaaien hoek

Het was de tijd van de VOC, vele Hollandse schepen bevaarden de wereldzeeën. De kapiteins van deze schepen waren onbevreesd, maar zodra ze in de buurt van “Den kwaaien hoek” kwamen bekroop hun de angst. Door de verraderlijke stromingen en de vele zandbanken verging hier mening schip. Toen ze eenmaal dit gevreesde onheilspellende gebied voorbij waren gevaren, konden ze weer opgelucht ademhalen.

Tegenwoordig is dat niet meer het geval. Het is nu een prachtig natuurgebied, waar vele planten bloeien en waar veel vogels voorkomen.
Juist hierdoor had ik dit gebied uitgekozen om de excursie op zondag 24 februari voor de Haagse Vogelbescherming te geven. Vanaf de verzamelplaats vertrokken we richting Goedereede. Aangekomen op de parkeerplaats, werden de laarzen aangetrokken. Ik had de week daarvoor de route voorgelopen en had gezien dat het erg vochtig was en laarzen waren zeker aan te raden.
We namen de korte route, waar je normaal gesproken 1 uur over doet, als je doorloopt. Maar dat doen wij natuurlijk niet. Wij blijven bij bijna elke vogel staan om hem te bekijken en aangezien de groep vrij groot was, duurde het even voordat iedereen de vogel gezien heeft. Er werden mooie waarnemingen gedaan. Het begon met een paar heggenmussen. Die hebben we bijna overal gehoord en gezien. Ik vind hem met zijn grijs/bruine kop en bruin getekend verenkleed, een mooie vogel. Zijn zang is zeer opvallend. Het is een vrolijk, schel en hoog liedje, wat steeds wordt herhaald. Het heeft iets weg van een onregelmatig piepend wieltje. Een cetti’s zanger zong ons toe, dit valt nog het beste te omschrijven alsof het lijkt dat hij een aantal keren heel snel achterelkaar zijn naam herhaalt, en we bleven allemaal even doodstil gestaan om naar zijn zang te luisteren. De prachtige zwarte en rode kleuren van een roodborsttapuit, die in de zon zat, was een mooi gezicht op de grijsgroene duindoorn. En we hadden het al eerder gehoord maar op het strand bij de zeekraal die daar groeide, hoorden we de vrolijke “tierelierende” zang van baltsende veldleeuweriken. Dat deden ze terwijl ze hun baltsvlucht uitvoeren. Een luchtige balletvoorstelling met vrolijke drukke zang.
Op de terugweg naar de auto hoorden we het “miauwen” van de buizerd. Daar vlogen er 2 over, gevolgd door een derde vogel. Dat was geen buizerd, die zag er anders uit en hij vloog anders. Het was een sperwer. Ze leken even met elkaar te “spelen” en toen besloot de sperwer een andere kant op te vliegen.
Iedereen heeft geweldig genoten van dit mooie gebied en van het prachtige weer.

Meer over deze prachtige excursie kunt u lezen op deze blog